Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Λοχαγός ΠΖ Σταμπουλής Βασίλειος.

Ο Λοχαγός Σταμπουλής, υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ ως Δντής του 4ου ΕΓ της Διοίκησης, μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού του 1974. Τότε του ήλθε μετάθεση για την Ηπειρωτική Ελλάδα, ως συμπληρώσας τον χρόνο παραμονής του στην Κύπρο. Ενώ παρέδωσε καθήκοντα, ξεσπά το Πραξικόπημα. Ο Λοχαγός καταλαβαίνει ότι τα πράγματα με τους Τούρκους δεν θα πάνε καλά και παρότι είχε την μετάθεση στα χέρια του και μπορούσε να επαναπατριστεί καταλαβαίνει ότι αν υπάρξει στρατιωτική εμπλοκή με τους Τούρκους, το Ελληνικό Σύνταγμα θα χρειαστεί γνώστες της Κυπριακής γης και των δυνατοτήτων της ΕΛΔΥΚ. Οι αντικαταστάτες «φρέσκοι»! Και αποφασίζει να μείνει αυτοπροαιρέτως.
 
Κατά την Μάχη Υπεράσπισης του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στον Αττίλα ΙΙ ο επικεφαλής Ανχης (ΠΖ) Σταυρουλόπουλος Παναγιώτης, τον παίρνει δίπλα του σαν Υπασπιστή του, με βοηθό του τον Υπλγό (ΠΖ) Χρυσοσπάθη Γεώργιο, στον Σταθμό Διοίκησης που είχε εγκαταστήσει στο εκκλησάκι του Αγ.Γεωργίου μόλις 120 μ. από τα συρματοπλέγματα του Στρατοπέδου, εκεί που αμυνόταν ο 4ος Λόχος.
Πολέμησε γενναία τις 60 ώρες του τριημέρου «που κράτησε» η ΕΛΔΥΚ πολεμώντας σε μια αναλογία 1:22 απέναντι στους Τούρκους (318  Ελδυκάριοι εναντίον 6.900 Τούρκων). Έχουμε την μαρτυρία του λοχία Μανώλα Άγγελου του 2ου λόχου της 103 σειράς από την Καλάνδρα Χαλκιδικής:
«(…) Μετά τον ηρωικό θάνατο του διμοιρίτη μου αρχιλοχία Μπινάκη Γεώργιου εκτελούσα καθήκοντα προσωρινού διμοιρίτη μέχρι που ήρθε και ανέλαβε ο μόνιμος αρχιλοχίας Μπόσινας Παναγιώτης από την Καλαμάτα, ένα πραγματικό παλικάρι. Με κράτησε δίπλα του μέχρι την τελευταία στιγμή. όταν μετακινήθηκα για νερό μέσα στους καπνούς είδα και μίλησα για τελευταία φορά τον πατριώτη μου λοχαγό από τη Βάλτα Κασσάνδρας Σταμπουλή Βασίλειο. Τον είχε στείλει ο στρατοπεδάρχης Αντισυνταγματάρχης Σταυρουλόπουλος να μας ρωτήσει αν έχουμε πυρομαχικά. Με φώναξε: «Μανώλα, γύρνα στο όρυγμά σου να προφυλαχθείς γιατί θα μείνεις σαν αγραφύλακας στην αμπουλιάνα (λιβάδι). Αφού με συμβούλεψε στα χαλκιδικιώτικα να φυλάγομαι, χάθηκε μέσα στους καπνούς να μιλήσει με τους αξιωματικούς του 2ου λόχου. Ήταν Υπασπιστής του Αντισυνταγματάρχη Σταυρουλόπουλου και μεγάλο παλικάρι. Όταν αργότερα, την ίδια μέρα, εγώ σώθηκα και έμαθα ότι σκοτώθηκε ο Λοχαγός, κάθησα κάτω από μια ελιά και έκλαψα σαν μικρό παιδί…»
Ο διοικητής του  Ταξχος ε.α. Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος  δηλώνει: “Ηταν μεγάλη η στενοχώρια μου όταν έμαθα ότι σκοτώθηκε ο Σταμπουλής. Λεβέντης. Τρεις μέρες ήταν δίπλα μου, πολέμησε δίπλα μου…. Κατηγορώ τον εαυτό μου που χάθηκε. Γιατί τον διεταξα να φύγει πριν από εμένα…. Επρεπε να τον κρατησω μαζί μου. Να φύγουμε μαζί όπως πολεμήσαμε μαζί…. Λεβέντης !!! Παλληκάρι !!! Το ίδιο και η σύζυγός του που την γνώρισα. Κρίμα να χάνονται τέτοιοι άνδρες”
Η ανηψιά του ΗΡΩΑ Λοχαγού, κα Στελλα Τσιάλα από την Κασάνδρα Χαλκιδικής, γράφει: «Ο δρόμος που περνά μπροστά απ’ το πατρικό του σπίτι πήρε τ’ όνομά του: Οδός Λοχαγού Βασιλείου Σταμπουλή!
Δώσανε τ’ όνομά του στο 2ο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στον Αγ.Ιωάννη της Μαλούντας, στη Λευκωσία!
Μεγάλωσα, διάβασα, έψαξα, προσπαθώντας να μάθω τα πώς και τα γιατί που οδήγησαν στο χαμό του, που βασάνιζαν για χρόνια την οικογένειά μου… «Κύπρος 1974! Δεν νικηθήκαμε, προδοθήκαμε!»…Δεν ξέρω αν θέλω να μάθω περισσότερα!!! Τόσες ψυχές αδικοχαμένες, τόσα σπίτια βυθισμένα στο πένθος…
Κι ακόμα κλαίω, ακόμα θρηνώ, και κάθε φορά ακούω τη φωνή του πατέρα μου να μου λέει:
Σώπα, μην κλαις! Να είσαι περήφανη! Είναι ΗΡΩΑΣ!!!”
Από το βιβλίο ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ - Εκδ.ΠΕΛΑΣΓΟΣ
kostasmavroskoufis.blogspot.com

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.